David Cronenberg’in merakla beklenen son filmini kendi oyunundan Christopher Hampton beyazperdeye uyarladı. Dünya prömiyeri Eylül ayında Venedik Film Festivali’nde yapılan film, psikolojinin iki büyük öncüsü Carl Jung ve Sigmund Freud arasındaki dostluğun nasıl bozulduğunu anlatıyor…
Öyle hakkında bir çırpıda söz söylenecek bir film değil. Keira Knightley’nin oyunculuğu evet başlarda rahatsız etse de sonradan öykü geliştikçe tuhaf bir biçimde göze batmamaya başlıyor. Hasta- doktor (Spielrein-Jung) ilişkisinde rollerin değiştiğine şahit olduk. Jung, her ne kadar kendisini ”korkak bir burjuva” olarak tanımlasa da bütün olasılıklara kendini açan bir karakterdi. Karakterinin bu baskın özelliğinden dolayı ”yanılmazlık” ve pragmatizm timsali Freud ile çatışması kaçınılmazdı. Yalnız Vigo Mortensen, Freud’un o kendinden emin hükmedici hallerinin altında yatan kendinden emin olmama hallerini minimal bir-iki sahneyle seyirciye hissettiriyordu. Jung’u 2. sınıf mistisizm ve şamanizmle uğraşmakla suçlarken, bile bile acımasızdı; karşısındakinin ruhunu okuma konusunda onca yetisine rağmen….Aslında Jung’un ayartılma konusunda kanına ilk giren de yine bir hasta olan Otto idi. Yine bir karakterlerin ve rollerin yer değiştirmesi söz konusuydu. Spielrein ise, zehir gibi zekası ve öngörülü halleriyle unutulmayacak bir karakter, yardıma ihtiyacı varmış gibi dursa da esirgenmek ona birkaç numara dar bir gömlek gibi gelir kanımca. Filmin sonunda Jung’un onca ruhsal sıkıntı çekmesine rağmen sonrasında huzurlu bir hayat sürdürdüğünün belirtilmesi de ayrı bir konu olarak zihnimde yer etti. ”Bazen hayata devam etmek için affedilmeyecek bir şey yapmak gerekir” diyor ya Jung karmaşa ve çelişkinin tabutuna bir çivi daha çakıyor, tıpkı hayat gibi…
Filmin Yönetmeni: David Cronenberg
Filmin Türü: Dram, Gerilim, Biyografi
IMDB Puanı: 6.9
Yapım Yılı: 2011
Ülke: İngiltere, Almanya, Kanada, İsviçre
Yayınlanan Tarih: 25 Kasım 2011
Senaryo yazarı: Christopher Hampton, John Kerr
Saygılarımla
Eray Eliçora
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder