Ölmesini Beklemek...

       Abbas Hocamızın باد ما را خواهد کرد (Rüzgar Bizi Götürecek) filminde bir yönetmenin film çekmeye çalışırken karşılaştığı sorunlardan bahsedilir.Film ekibi film çekmek üzere İran'ın bir dağ köyüne gelirler.O sıralarda ise köyün en yaşlı kadını ölmek üzeredir.Kadının ölmesini beklerken bir anda kendilerini köy yaşantısının içinde bulurlar.Yönetmen,çalan telefonuna bir türlü cevap veremez.Çünkü köyde telefon çekmemektedir ve telefonun çektiği tek yer olan tepeye doğru sürekli bir gidiş-geliş olur.Burada çukurun içerisinde define arayan bir adam vardır.Yönetmen,bu adamla iletişim kurmak istemesine rağmen adam çukurun içinden çıkmaz.
       Adamın define aradığı çukurdan dışarı çıkmaması izleyicide merak duygusu uyandırır ve iletişimsizliğe göndermede bulunur.Telefonun çekmemesi ise zaten bariz iletişimsizlik metaforudur.Bir tarafta bir insan can çekişirken,diğer tarafta ise idealleri için mücadele eden insanlar.Ölüm aslında bir gün hepimizi ummadığımız bir anda yakalayacaktır.Bu düşünce ve ölüme meydan okunuşun sembolüdür bu filmin çekim serüveni.Geride giderken anlamlı bir eser bırakmak.Film,azimle ve inanarak çalışıldığında insanın tüm zorlukların üstesinden gelebileceğinden bahseder.Rüzgar Bizi Götürecek film içinde film izleme sanatının sayısız örnekleri arasında olan bir Abbas Kiarostami filmi.Şiddetle izlenilmesi tavsiye olunur.