Yine efendimiz Mr. David Lynch,yine esrarengiz ve muğlak bir film.Duyar gibiyim Mulholland Drive,Mulholland Drive diye seslenmelerinizi.Ne var sanki de nidalarınız bu garip otoban için yükselir.David bu kez birazcık daha dozu arttırmış ve adeta seyirciyle dalga geçer gibi bir haleti ruhiye bürünmüş.Sıkıysa siz çıkın işin içinden der gibi.Psikolojinin sınırını sonuna kadar zorlayan bir film ve bu filmde senarist izleyici.Evet yanlış duymadınız.Bu filmin senaryosu izleyiciye göre değişir.David'e bulaşan bin pişman bulaşmayan bin pişman.Bu film düz linear mantıkla izlenmemeli.Olayları olağan sırasıyla değerlendirmeyip karışık bir çizgide değerlendirdiğiniz takdirde filmin daha anlaşılır bir hal aldığını göreceksiniz.
Birazda filmden bahsedelim;film bir otoyolda geçmektedir.İyi-kötü,güzel-çirkin,iffet ve namusuzluk gibi karışımların eşine rastlanmaz karışımına şahit olacaksınız.Öncelikle filmdeki karakterler rüya veya hayal mahsülü mü?.Yoksa aleni gerçekler mi olduğunu tam olarak anlamak imkansızlaşıyor ve bu film bittiğinde filmi bir kez daha izleme isteği duyuyorsunuz.Filmi ikinci kez izlediğiniz de de inanın üçüncü kez izlemek istiyorsunuz.Muğlaklık ve çözümsüzlük sizin benliğinizi adeta esir alıyor.
Bu filmi izleyin ve görün diyorum...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder